യാത്രകള് എന്നുമെനിയ്ക്കു പ്രിയങ്കരമായിരുന്നു.ഒരിക്കലുമടങ്ങാത്ത അഭിനിവേശം അതിനോടു തോന്നിത്തുടങ്ങിയത്എന്നു മുതലാണെന്നോര്മ്മയില്ല. ഒന്നറിയാം,കുട്ടിക്കാലം മുതല്ക്കേ ഞാന് സഞ്ചാരത്തെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.
ബാല്യകാലത്ത് ആ താല്പര്യം എന്നിലെങ്ങനെ വളര്ന്നുവെന്നതിനെപ്പറ്റി ഞാനോര്ക്കുന്ന ഒരു സംഭവമുണ്ട്. ഹൈസ്കൂള് ക്ലാസ്സില് പഠിക്കുന്ന കാലം മലയാളമായിരുന്നു എന്റെ വിഷയം. അന്ന് എന്റെ ഏതോ ക്ലാസ്സില്”പുരുഷാന്തരങ്ങളിലൂടെ” എന്നൊരു ഉപപാഠ പുസ്തകമുണ്ടായിരുന്നു.
പ്രശസ്ത കവി ശ്രീ.വയലാര് രാമവര്മ്മയെഴുതിയ ഒരു ചെറിയ പുസ്തകമായിരുന്നു അത് , മനോഹരമായ ഒരുരചന. അദ്ദേഹം എഴതിയ പല കവിതാ സമാഹാരങ്ങളക്കാളും കാവ്യഭംഗി നിറഞ്ഞ ,എന്നാല് ഗദ്യ സാഹിതത്തില് എഴുതപ്പെട്ട ഒന്ന്. “പുരുഷാന്തരങ്ങളിലൂടെ“ ഒരുയാത്രാ വിവരണമായിരുന്നു, ഒരു സഞ്ചാരകൃതി. 50വര്ഷ്ങ്ങള്ക്കുമുന്പു ഡെല്ഹിയിലേക്ക് അദ്ദേഹം നടത്തിയ ഒരു തീവണ്ടി യാത്രയിലെ അനുഭവങ്ങളായിരുന്നു അതിലെ ഉള്ളടക്കം.ഈ പുസ്തകം ആദ്യമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത് 1959-ലാണ്.
വയലാര് ആ യാത്ര നടത്തിയ കാലത്ത് കേരളത്തില് നിന്നും ഡെല്ഹിയ്ക്ക് നേരിട്ടു തീവണ്ടികള്ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. മദിരാശിയില് നിന്നും പുറപ്പെടുന്ന ജി.റ്റിഎക്സ്സ്പ്രസ്സ്(GRANT TRUNK EXPRESS) വഴിയായിരുന്നു ഗ്രന്ഥകാരന്റെ ദില്ലിയാത്ര. യു. പി യും ,ഉത്തരമധുരയും,ആഗ്രയുമൊക്കെ പിന്നിട്ട് ന്യൂഡെല്ഹിയിലെത്തും വരെയുള്ള സഞ്ചാരത്ത്തിലെ വിചിത്രതരമായ അനുഭവങ്ങളുടെ അതീവ ഭംഗി നിറഞ്ഞ രേഖാചിത്രങ്ങളാണ്,കടന്നുപോയ ഈനാടുകളുടെ പൌരാണിക സംസ്കൃതികളുമായി ലയിപ്പിച്ച് അദ്ദേഹം ത്ന്റെയാപുസ്തകത്താളുകളില് കോറിയിട്ടത് . ഇന്ഡ്യന് സംസ്കാരത്തിന്റെ പൈതൃകം ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ഉത്തരേന്ഡ്യന് സമതലങ്ങളിലൂടെ നടത്തിയ പര്യടനത്തിന്റെ ഹൃദ്യമായ ഒരാവിഷ്ക്കരണമായിരുന്നു തീര്ച്ചയായും ആ ചെറു പുസ്ത്കം. പ്രാചീന സാഹിത്യകൃതികളിലെ ചരിത്ര സംഭവങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലം ഈ യാത്രാവിവരണത്തിലുടനീളം ശ്രീ, വയലാര് വിവരിയ്ക്കുമ്പോള്, ആ പ്രദേശങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിയ്ക്കുന്ന ഒരനുഭവമാണ് എന്റെയാ കുട്ടിക്കാലത്തു പോലുമെനിക്ക് തോന്നിയത്.ജീവിതത്തിലൊരിക്കലും അത്തരത്തിലൊരു ദില്ലി യാത്രപോലൊന്ന് ചെയ്യാനെനിയ്ക്ക് അവസരം കിട്ടുമോയെന്നും ഞാനെന്റെ ബാലമനസ്സില് ശങ്കിച്ചിരുന്നു .
ഈ അടുത്ത കാലത്ത് നിരവധി ബുക്ക് സ്റ്റാളുകളില് പരതി ഞാനാപുസ്തകത്തിന്റെ
ഒരു കോപ്പി സംഘടിപ്പിച്ച് വീണ്ടൂം ഒരാവര്ത്തികൂടെ വായിക്കുകയുണ്ടായി.
ഗ്രന്ഥകര്ത്താവ് മരിച്ചിട്ട് വര്ഷങ്ങളേറെ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ഞാന് ബുക്ക്ഷോപ്പില് നിന്നും വാങ്ങിയ ആ പുസ്തകത്തിന്റെ താളുകള്ക്ക്
കാലപ്പഴക്കം കൊണ്ട്മഞ്ഞനിറം ബാധിച്ചിരുന്നു. കേരള എക്സ്പ്രസ്സും
മംഗളയും,രാജധാനിയുമൊക്കെ കേരളത്തില് നിന്ന് നേരിട്ട് ദല്ഹിക്ക് പുറപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞിട്ടും അഞ്ചു പതിറ്റാണ്ടുകള്ക്കപ്പുറമെഴുതപ്പെട്ട ഈ ചെറിയ പുസ്ത് കത്തിലെ വരികളിലൂറിനില്ക്കുന്ന അന്നത്തെ യാത്രാനുഭവ ചിന്തകള്,ഈവര്ത്തമാന കാലത്തും പ്രസക്തമാണെന്നെനിയ്ക്കു തോന്നി.
കുട്ടിക്കാലം മുതല്ക്കേ ഞാന് അക്ഷരങ്ങളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.എന്റെ പിതാവായിരുന്നു അതിനു കാരണക്കാരന്.അദ്ദേഹത്തിനു സ്വന്തമായുണ്ടായിരുന്ന ചെറിയൊരു സ്വകാര്യ ലൈബ്രറിയിലെ
പുസ്തകങ്ങള് മിക്കതും ഞാനക്കാലത്തുതന്നെ വായിച്ചു തീര്ത്തിരുന്നു.വിക്ടര് യൂഗോവിന്റെ
പാവങ്ങളും,ടോള്സ്റ്റോയിയുടെ”യുദ്ധവും സമാധാനവും”ഡെസ്റ്റോയോവിസ്കിയുടെ”കുറ്റവും ശിക്ഷയും”
ഒക്കെ ആ ബാല്യകാലത്തുതന്നെ വായിക്കാനെനിയ്ക്കു അവസരമുണ്ടായത് ഒരു മഹാഭാഗ്യമായിഞാനിന്നും
കരുതുന്നു.
പിന്നീട് മലയാള ഗദ്യസാഹിത്യത്തില് ഞാന് വായിച്ചുതുടങ്ങിയത്-യാദൃശ്ചികമാണോയെന്നോര്മ്മയില്ല.-ശ്രീ .എസ്.കെ.പൊറ്റക്കാടിന്റെ സാഹിത്യ കൃതികളായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഞ്ചാരകൃതികള്. അതിനുശേഷമാണ് യാത്രകള്ചെയ്യാനുള്ള മോഹം എന്നില് അങ്കുരിക്കാന്
തുടങ്ങിയത്. എസ് .കെ യുടെ ,സാഹത്യ അക്കാഡമി അവാര്ഡും,ജ്ഞാനപീഠം പുരസ്ക്കാരവും നേടിയ
“ഒരുദേശത്തിന്റെ കഥ” അതുപ്രസിദ്ധീകരിച്ച കാലത്തുതന്നെ
ഞാന് വായിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഒരിക്കലും നടക്കാനിടയില്ലാത്ത ലോകയാത്രകളെപ്പറ്റിയുള്ള വൃഥാസങ്കല്പങ്ങളില് സ്വയം ലയിച്ച് അവ മനസ്സി ല്താലോലിച്ച്,സംതൃപ്തിയടഞ്ഞിരുന്നു ഞാനന്ന്.വ്യാപാര സംബന്ധമായി അക്കാലത്ത് ഇടയ്ക്കിടെ മദിരാശി സന്ദര്ശിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു എന്റെ പിതാവ്, ഓരോ യാത്രയിലും എന്നെയോ,എന്റെ ജ്യേഷ്ഠ്നെയോ ഒപ്പം കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു. അന്നെനിയ്ക്ക്12വയസ്സ് പ്രായം.
തിരുവനന്തപുരം മുതല് എറണാകുളംവരെ അന്ന് മീറ്റര് ഗേജ്
പാതയായിരുന്നു.കൊച്ചിന് ഹാര്ബര്
ടെര്മിനസ്സ് സ്റ്റേഷനില്നിന്നും പുറപ്പെടുന്ന കൊച്ചിന്-മദിരാശി
എക്സ്സ്പ്രസ്സ് ട്രെയിനായിരുന്നു കേരളത്തില് നിന്നും മദിരാശിയ്ക്കു
നേരിട്ടുള്ള ബ്രോഡ്ഗേജ് തീവണ്ടി. മറ്റൊന്ന് മംഗലാപുരത്തുനിന്നും
പുറപ്പെടുന്ന വെസ്റ്റ്-കോസ്റ്റ് എക്സ്സ്പ്രസ്സും.ഒക്കെയും ആവിയിലോടുന്ന
കരിവണ്ടികളായിരുന്നു.
മദിരാശി യാത്രകള് വിദൂരമായ ഏതോ ദേശത്തേയ്ക്കുള്ള സഞ്ചാരത്തിനു തുല്യമായി
എനിയ്ക്കന്നുതോന്നിയിരുന്നു. ആ കുട്ടിക്കാലത്ത് യാത്രകളെപ്പറ്റിയുള്ള
സങ്കല്പവും മോഹവും മനസ്സില് പച്ചപിടിച്ചുനിന്നതു കൊണ്ടാവാം,
ഞാനണിഞ്ഞത്.ആ ജോലിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ദല്ഹിയിലെ ഒരുവ്യവസായ
സ്ഥാപനത്തിനുവേണ്ടി കേരളത്തിലും,ഇന്ഡ്യ ഒട്ടാകെയും അന്ന് ഞാന്
സ്ഥിരമായി യാത്രചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു.
മെല്ലെ മെല്ലെ എന്റെ മനസ്സില് ഒരു വിദേശയാത്രയ്ക്കുള്ള മോഹം മൊട്ടിടാന്
തുടങ്ങി. വിദേശയാത്ര അധികവും വിമാനത്തിലായിരിക്കുമല്ലോ?.നാട്ടില് തന്നെ ഞാനൊരു ട്രയല്
വിമാനയാത്രയ്ക്ക് സന്ദര്ഭം ഒരുക്കുകയും കൊച്ചിയില് നിന്നും തിരുവനന്തപുരത്തേയ്ക്ക് അന്ന് അറുപതോ
എഴുപതോ പേര്ക്ക് സഞ്ചരിക്കാവുന്ന ഒരു ഇടത്തരം വിമാനത്തില് നവവധുവുമൊത്ത് പറക്കുകയും ചെയ്തു.
30വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുന്പായിരുന്നു ഇത്.
എന്റെ ആദ്യ സന്ദര്ശനം മാലിയിലേയ്ക്കായിരുന്നു.മാലിയെ
മാലിദ്വീപിലേയ്ക്ക്.1982 -ല് ആയിരുന്നു ആ യാത്ര.തിരുവനന്തപുരത്തുനിന്ന്
ഒരു സ്നേഹിതനുമൊത്ത് അരമണിക്കൂറിനുള്ളില്
അറബിക്കടലിനുമുകളിലൂടെ മാലിയില് വിമാനത്തിലിറങ്ങി.
മാലി സന്ദര്ശനത്തിലൂടെയാണ് വീണ്ടും വിദേശയാത്രകള്ക്കു വേണ്ടിയുള്ള ദാഹം
എന്നില് കലശലായത്.
അങ്ങനെ വിവിധ കാലയളവുകളിലായി നിരവധി വിദേശരാജ്യങ്ങള് സന്ദര്ശിക്കാനുള്ള സൌഭാഗ്യം
എനിയ്ക്കുണ്ടായി.അവയില് മിക്കതും സകുടുംബമുള്ള യാത്രകളായിരുന്നു. ഭാര്യയുമൊത്ത്.
ആ യാത്രകളുടെ തുടര്ച്ചയാണ് എന്റെ യൂറോപ്പ് ട്രിപ്പ്. പത്ത് യൂറോപ്യന്
രാജ്യങ്ങളും മിഡില് ഈസ്റ്റും സന്ദര്ശിക്കാന് അപ്പോഴെനിയ്ക്ക്
അവസരമുണ്ടായി.അതെത്തുടര്ന്ന് വിവിധകാലങ്ങളിലായി
നേപ്പാള്,ശ്രീലങ്ക,ഈജിപ്ത്റ്റ്
ഞാന് സന്ദര്ശിച്ചു .
തെക്കുകിഴക്ക് ഏഷ്യയായ സിങ്കപ്പൂര്, മലേഷ്യ,താ
എന്നീ രാജ്യങ്ങളിലും ഒന്നിലധികം തവണ പോകാനെനിയ്ക്ക് അവസരമുണ്ടായി.അതിനുശേഷം
ചൈന മഹാരാജ്യവും സന്ദര്ശിക്കാനെന്നിയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞു.
2005 -ലായിരുന്നു എന്റെ അമേരിക്കന് യാത്ര.ആ യാത്രയില് തെക്കന് യുഎസ്.തീരമായ
ന്യൂയോര്ക്കില്തുടങ്ങി വടക്കേഅറ്റമായ സാന്ഫ്രാന്സിസ്കോ
വരെ അമേരിക്കയിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്പത് സ്റ്റേറ്റുകള് ഒരുമാസംകൊണ്ട്
പൂര്ത്തിയാക്കാനെനിക്ക് കഴിഞ്ഞു.
അപ്പോഴേയ്ക്കും ഒട്ടാകെ 43 രാജ്യങ്ങള് ഞാന് പിന്നിട്ടുകഴിഞ്ഞിരുന്നു.
.അടുത്ത ലക്ഷ്യം റഷ്യയാണ്. 2009 ജൂലൈയില് അവിടെയ്ക്കുള്ള സന്ദര്ശനവും
ഉറപ്പാക്കിക്കഴിഞ്ഞു.
എന്റെ ശ്രീലങ്കന് യാത്രയെക്കുറിച്ചുള്ള ചില സഞ്ചാരരേഖകളാണ് ഈപംക്തി
യിലൂടെ അവതരിപ്പിക്കാന് ഞാന് ശ്രമം നടത്തുന്നത്.
അടുത്തലക്കം മുതല് നിങ്ങള്ക്ക് അത് വായിച്ചുതുടങ്ങാം.
BACK