Tuesday, May 26, 2009
ഉള്പ്പാര്ട്ടി കുരങ്ങന്മാര് -ചെമ്മനം ചാക്കോ
"ചാടിക്കളിയെടാ കൊച്ചുരാമാ,
കൂടിക്കളിയെടാ അച്ചുരാമാ!
അള്ളിപ്പിടിച്ച് മേല്ത്തട്ടില് കയറെടാ,
തലകുത്തി മറിയെടാ, പലമട്ടു ചീറെടാ,
ഇന്ദ്രനും ചന്ദ്രനും ലാത്സലാം നല്കെടാ,
ജന്മം കളയാതെ ജന്മിയായിത്തീരെടാ,
ഒരു തൊട്ടി വെള്ളത്തില് മുങ്ങിക്കുളിയെടാ,
വില്ലീസണിയെടാ, പല്ലക്കില് കേറെടാ,
തുള്ളിക്കളിയെടാ, പല്ലിളിച്ചാടെടാ,
കൊച്ചുരാമാ, ക്ഷണം, അച്ചുരാമാ,!
രണ്ടാം സംഘം
" ചാടിക്കളിയെടാ കുഞ്ഞുരാമാ,
പാടിക്കളിയെടാ രാമാ!
കണ്ണുതുറന്നു നീ താഴോട്ടു ചാടെടാ ,
ചട്ടനും ചടയനും ലാത്സലാം നല്കെടാ,
പട്ടിണിപ്പവങ്ങള്ക്കുമിനീര് കൊടുക്കെടാ,
ചേരിപ്പുഴകള്ക്ക് നരജന്മം നല്കെടാ,
ചെറ്റത്തലകളില് ചെറുപേന് പെറുക്കെടാ,
പിണതുല്യരായോര്ക്ക് വില്ലീസു വേണ്ടെടാ,
പല്ലക്കു വേണ്ടെടാ, പുതുമുണ്ടു നല്കെടാ,
ആടിത്തകര്ക്കെടാ കുഞ്ഞുരാമാ!"
പൊതുജനം
അടിപിടി പിടിവലി വാനരപ്പടരണ്ടും,
അലകടല് വറ്റുമ്പോള് പിടയുന്ന മീന്പോലെ,
അതിനിടയില് പൊതുജനം പൊരിയുന്നു, പുളയുന്നു,
അവസാനം തലതിരിച്ചോട്ടുകള് കുത്തുന്നു;
കുത്തേറ്റകുരങ്ങന്മാര് കളിയാട്ടം നിര്ത്തുന്നു;
ഇരുകൈയ്യില് തലതാങ്ങി ഇനിയെന്തെന്നോര്ക്കുന്നു!
BACK
ഒരു പൂവ് വിരിയുന്നു- ബൃന്ദ
ഇപ്പോള്
പ്രണയം
ഒരു മെയ് ഫ്ളവര് മരച്ചുവട്ടില്..
എന്റെ ചാരത്ത്
മുടിയിഴകള്ക്ക് മീതെ
അവന്റെ കരതലം.
ഹൃദയത്തില് ചൂടേറ്റം .
അതിനാല് ഈ മരങ്ങള്
നേരത്തെ പൂവിടുന്നു.
കാലം തെറ്റി പൂക്കുന്ന മരങ്ങള്
കാലം തെറ്റി വിടരുന്ന പ്രണയം.
പ്രണയത്തിന് കാലം തെറ്റാറുണ്ടോ?
ഞാന് എന്റെ പ്രണയികളെയോര്ത്തു.
അവന് തന്റെ കാമിനികളെയും .
എന്നിട്ടും
ഞാന് അവന്റെ വെളുത്ത മുടിയിഴകളില് ...
അവന്
എന്റെ ചുവന്ന ചായം പുരട്ടിയ
നീളന് നഖങ്ങളില് ..
'നാം ഒരമ്പിനാല് മൂര്ച്ചകൂട്ട്യോര്'
അവന് പറഞ്ഞു.
പ്രണയത്താല് അനാഥനാക്കപ്പെടും മുമ്പ്
എന്നെ തൊട്ട് എന്തെങ്കിലും പറയൂ.
അവന്റെ കണ്ണില് ചെമ്പകപ്പൂക്കള് .
ഒരു കൊടുങ്കാറ്റ് വന്നു പോകുന്നത്
എന്തിനുവേണ്ടി എന്ന്
എനിക്കറിയില്ല.
ഓരോ പ്രണയവും ഏകാന്തതയുടെ
വന്യമയ നിലവിളികളാണ്.
നീ തന്നെ ഒരു കവിതയാണ്.
നിന്റെ നിതാന്ത സഞ്ചാരം.
കാടുകള് തേടിയുള്ള യാത്ര.
വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങളുടെ ജൈവത
പരിണാമങ്ങളുടെ രസഗന്ധി .
നീ ഒരു പുസ്തകമാണ്.
അതിനാല്
നിന്നെ എഴുതാന്
ഏറെ എളുപ്പം.
നാം ഇപ്പോള്
ഇരുണ്ട വാതിലുകള് തുറന്ന്
നരകത്തിലേക്ക് ചാടുന്നു.
ഖനികളുടെ ആഴങ്ങളില് നിന്ന്
തിരുവെഴുത്തുകള്
കണ്ടെടുക്കുന്നു.
കുപ്പിച്ചില്ലുകള് കൊണ്ട്
പാദം മുറിഞ്ഞൊഴുകിയിട്ടും
ഉപ്പുപാറകള്ക്ക് മീതെ നടക്കുന്നു.
ഹിമപാതങ്ങളില്
തിമിര്ക്കുന്നു.
എല്ലാ ഋതുക്കളും
നമ്മിലുണരുന്നു.
ഇപ്പോള്
കാലം തെറ്റി വിടര്ന്ന പൂക്കള്ക്കും
എന്റെ നഖമുനയ്ക്കും ഒരേ നിറം.
പുഷ്പ വൃഷ്ടി പതിഞ്ഞ
അവന്റെ നരച്ച കുപ്പായത്തില് നിന്നും
ചോരയിറ്റുന്ന ബാണം
എന്റെ നെഞ്ചകത്തേക്ക് ..
BACK
മനുഷ്യന് ചീത്ത മൃഗമാണ്-സുകുമാര് അഴീക്കോട്
കിഴക്കും പടിഞ്ഞാറും ഉള്ള ചിന്തകന്മാര് ഒരാശയത്തില് തീര്ത്തും യോജിക്കുന്നുണ്ടെങ്കില് അത് മനുഷ്യന് സൃഷ്ടിയുടെ മകുടമാണ് എന്നതാണ്.കൃഷ്ണനും ക്രിസ്തുവും ഒക്കെ ഇക്കാര്യത്തില് കൈകോര്ത്ത് നില്ക്കുന്നു.മഹാ ബുദ്ധിശാലിയായ ശങ്കരന്പോലും ഈ വിചാരം ഉണ്ടെന്ന് കണ്ട് ഞാന് ആശ്ചര്യപ്പെട്ടുപോയി. മനുഷ്യന് തന്നെപ്പറ്റി മിനഞ്ഞുണ്ടാക്കിയ ഒരു ആശയം മാത്രമാണിത് .
മൃഗങ്ങള് എല്ലാം നല്ല മൃഗങ്ങളാണ്. മനുഷ്യന് ചീത്ത മൃഗമാണ്. എല്ലാ മൃഗങ്ങളും സ്വന്തം വംശത്തെ നശിപ്പിക്കില്ല . മനുഷ്യന് ഉണ്ടായ കാലം തൊട്ട് ഇന്നും നടത്തുന്ന ഏക വിനോദം സ്വന്തം സംഹാരമാണ്. അവന്റെ വളര്ച്ചയുടെ എല്ലാ നേട്ടങ്ങളും കേന്ദ്രങ്ങളും ഈ പ്രാകൃതമായ ക്രൂരതയെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താന് ഉപയോഗിക്കുകയാണ്. ശാസ്ത്രത്തിന്റെ എല്ലാ കണ്ടുപിടിത്തങ്ങളും ആത്യന്തികമായി അവന് പ്രയോഗിക്കുന്നത് മറ്റു മനുഷ്യരുടെ നേര്ക്കാണ്. തോക്കും അണുബോബും എല്ലാം ഈ കഥ പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
മൃഗങ്ങള് , ഓരോ വംശത്തിലും , എത്ര സ്നേഹവാത്സല്യങ്ങളോടെയാണ് കഴിഞ്ഞുകൂടുന്നത്!. നമ്മുടെ ക്രൂരത കൂടിയതുപോലെ അവയുടെ ദുഷ്ടവികാരങ്ങള് വര്ദ്ധിച്ചിട്ടില്ല. മനുഷ്യന്റെ സവിശേഷത വിശേഷബുദ്ധിയാണെന്ന് പറയുന്നു . വിശേഷബുദ്ധിയുണ്ടായിട്ടും നന്മയും സ്നേഹവും ആണ് ജീവിതം നിലനിര്ത്തുന്ന ശക്തികള് എന്ന് മനുഷ്യന് തിരിച്ചറിയാന് സാധിച്ചില്ല.ബുദ്ധിയുണ്ട്, വിവേകമില്ല- ഈ അവസ്ഥ പോലെ വിനാശകരമായ ഒരു അവസ്ഥ ഊഹിക്കാനാവില്ല. മനുഷ്യന് എല്ലാ മൃഗങ്ങളിലും വച്ച് മോശപ്പെട്ട മൃഗമാണ്.
BACK
culture a rose-k santhosh kumar
Often I wonder whether I have 'culture'. If I do have it, what it is like? Can I touch it?
Can I feel it? Can I express it? Or can I explain it?
A simple search for the term 'culture' in Google catapults you into a world of utter confusion. Google throws before you thousands of pages that do mention the word 'culture'. It is unlikely for one to go through all those pages in his life time. When it is so, the very thing 'culture' can be definitely confusing.
Kudos to the one who invented the word culture. Hats off to those who tried to define the word culture. A Nobel Prize for the one who explained it in a sentence without loosing its complete meaning.
Culture is such a word. It demands the entrepreneurship of men who have enough culture to redefine it.
Ask me about it. Suddenly I realize how helpless I am to convince you about it. How handicapped I am to describe it. I go dumbfounded about it.
Culture is something that is either elusive like a fish or volatile like spirit. Explaining it is still next to the impossible. I am sure that is the hallmark of culture as it is. No man ever lived on earth manifested his culture in its totality. But many like me and you brag about it. That is what our culture is.
When you are helpless you naturally seek the support of someone or something. All did seek the help of other known words to define this single word 'culture'. Educationists attributed its identity to civilization. Politicians attributed its identity to the party's agenda. Botanists attributed its identity to tissue culture. Each one attributed its identity to his area of activity.
Why this very word 'culture' remain so mystic in its very nature? Why does culture manifest only at times in one's life so that every one could understand it? Does it have anything to do
with Man who can walk on two legs, keep a smile on his lips, foster love in his heart and show compassion to others like him? does it influence the Man when he is annoyed, irritated or sad? Does it take over the Man when he is selfish and self-centered? does it manifest its self when the Man turns envious of others?
I am sure,culture is something that is directly related to your mind and your feelings. It is one thing that controls your Id, Ego and Super Ego. It turns itself into an 'angel' if you need it that way. It remains as a 'devil' if you let it rule you. Does culture have a split-personality? it is the only lasting entity in a Man's life that decides what He is and what He would be till his death.
Culture is permissive, compromising and accommodating. It is radical, revolutionistic and demanding at the same time. There is no state of 'in-between' for it.
To me 'culture' is a rose. At least I can deem it so with all my humility. The fragrance of it is everywhere. But mind you, don't handle it carelessly. You get hurt with its thrones!
So what makes your culture is neither the rose flower or the thrones around it. It is the fragrance of it.
Enjoy the fragrance of it as much as you can. You will never get fed up with the smell of a rose. You need not define how a rose flower smells. The very word rose itself smells rose.
Culture is a rose. It either makes you or breaks you.
BACK
സംഗീതം കാണുന്നവര്-ഇ. പി. ശ്രീകുമാര്
സംഗീതം ഒരു ദൃശ്യകലയാവുകയാണ്.പുതിയ സംഗീത സംസ്കാരത്തെ വളര്ത്തുന്ന 'റിയാലിറ്റി ഷോ'കളാണ് പ്രധാനമായും പാട്ടില് ദൃശ്യപരത അനിവാര്യമാക്കിയിട്ടുള്ളത് . പാട്ടു പാടുന്നതിന് ശാരീര സാധകം മാത്രം പോര , ശരീരാഭ്യാസവും നിര്ബന്ധമാക്കുമ്പോള് ഗായകര് നൃത്ത പരിശീലനം കൂടി ആര്ജിക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമായി വരുന്നു. ഗായകര് അവതരണ വേദി പൂര്ണമായി ഉള്പ്പെടുത്തണം എന്ന സിദ്ധാന്തം അപകടകരമാണ്.
വേദിയിലും സദസ്സിലും നടന്നും ഓടിയും കാണികളെ കണ്ടും ചിരിച്ചും വികാരമഭിനയിച്ചും നടത്തുന്ന ഗാനാവതരണമാണ് മേന്മയുള്ളത് എന്നാണ് പുതിയ നിര്വ്വചനം .ചുവടുവയ്പുകളൂടെ ചടുലതയും , വൈകാരിക സംവേദനത്തിനാവുന്ന ശരീര ഭാഷാ പ്രയോഗവും , വസ്ത്രധാരണത്തിലെ ഭാവനയും , ചമയ മികവുമൊക്കെ ഗാനാലാപനമൂല്യത്തെ നിശ്ചയിക്കുന്ന ഘടകങ്ങളാകുന്ന ആസ്വാദനരീതി രൂപപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞു.
നൃത്തം സംഗീതം പോലെ മറ്റൊരു കലയാണ്. ഒരേ സമയം രണ്ട് കലകളില് സര്ഗ്ഗ വൈഭവം പ്രകടിപ്പിക്കുക എന്നത് അസാധാരണ കലാസിദ്ധിയുള്ളവര്ക്ക് മാത്രം സാധിക്കുന്നതാണല്ലോ. ഗായകരുടെ കണ്ണുകള് അടയുവാന് പാടില്ലെന്നും അവ പാട്ടിലുടനീളം സദസ്യരുമായി സംവദിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കണമെന്നുമാണ് പുതിയ മതം.അതാണ് സംഗീതാസ്വാദനത്തിന് ഉത്തമമെന്നാണ് പുതിയ മതം. എന്നാല് മഹാ സംഗീതജ്ഞന്മാര് എന്നും കണ്ണുകളടച്ചേ പാടിയിട്ടുള്ളു.
അടഞ്ഞ കണ്ണുകള് മനസ്സിന്റെ ഏകാഗ്രതയ്ക്ക് അവശ്യം വേണ്ടതാണെന്ന് പതിറ്റാണ്ടുകളുടെ സംഗീതോപാസനയില് അവര്ക്ക് ബോദ്ധ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ്.പാടുമ്പോള് ഗായകര്ക്ക് മുമ്പില് കാണികളില്ല, മത്സരമില്ല, ലോകമേയില്ല. ശ്രുതിമാത്രം.രാഗവും താളവും ലയവും മാത്രം. പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളും ശ്രുതിശുദ്ധിയില് ലയിപ്പിച്ച് മനസ്സും ശരീരവും ഏകാഗ്രമാക്കി സര്ഗ്ഗാത്മകതയെ പ്രാപിക്കുവാനുള്ള സര്വ്വവും മറന്നുള്ള പ്രാര്ത്ഥനയാണത്. തപസ്സനുഷ്ഠാനമാണ് ഓരോ ആലാപനവും .
അവിടെയാണൊരു സര്ഗ്ഗ സൃഷ്ടിയുണ്ടാവുന്നത് . ഒരു ഗീതം കീര്ത്തനമാകുന്നത് . ഓരോ ആലാപനവും സവിശേഷവും വ്യത്യസ്തവുമായ സൃഷ്ടിയാവുന്നത്. അവിടെയാണ് കലാകാരന്റെ കര്മ്മ സാഫല്യം. ഒരു ചലച്ചിത്ര ഗാന റിക്കോര്ഡ് അനുവിട വ്യത്യാസമില്ലാതെ പാടുന്നതില് സൃഷ്ടിയില്ല, അനുകരണമേയുള്ളു. ഏതൊരു കലാസൃഷ്ടിയിലും ആവശ്യം വേണ്ട ഏകാഗ്രത ഇല്ലാത്തതത്രേ സംഗീതം കണ്ട് ആസ്വദിക്കുന്ന പുതിയ കാലത്തെ പാട്ടിലെ പ്രധാന പോരായ്മ.
BACK
കനിവിലെ അച്ഛന് -ഇന്ദിര ബാലന്
ഭീതി തന് പെരുമ്പാമ്പുകള്
ചുറ്റി വരിഞ്ഞൊരു രാവില്
മൃ സഞ്ജീവനിയായണയുന്നിതാരെ
മായ്ക്കാത്ത കാലത്തിന് കളിയച്ഛനോ,
ചുട്ടുപൊള്ളുമീ ജീവിത തിക്ത-
മേറെകുടിച്ച വശയായോരീ
മകള്ക്കിത്തിരി പ്രാണവായു
ഇറ്റുവാന്വന്നതോ താതന്
ശ്രുതി ലയ വിന്യാസങ്ങള് ഇല്ലിവിടെ
സ്നേഹക്കൂട്ടിന് നറും തേനുമില്ല
അവശേഷിപ്പതീ പാഴ് മഞ്ഞേ റ്റു
വിറച്ച പാട്ടി ന്നപസ്വരങ്ങള് മാത്രം
ഇരുള് സര്പ്പങ്ങള് ചീറ്റി നില്ക്കുന്ന
നേരത്ത് കേട്ടു ആര്ദ്ര മാമൊരു സ്വരം
പഠിച്ചുവോ മകളെ നീ
ജീവിതത്തി ന്നര്ത്ഥ ശാസ്ത്രം ?
ഇടറിയോ മറുമൊഴി ചൊല്ലിയോ
കലങ്ങിയോ മിഴിയിണകള്
വായിക്കാതെ പോയൊരു
പുസ്തകത്തിന് താളുകളായിവള്
മൂക ഗംഭീരമാം ഘനനിമിഷങ്ങള്
മുന്നിലൂടൊരു മിന്നലായ് വീശി
ചേറികൊഴിച്ചു നെല്ലും പതിരും
ദു:ഖ പൂര്ണ്ണമീ പാത മാത്രം ബാക്കി
കഴിഞ്ഞു കാലത്തിന് പാതിയും
ഭിക്ഷയാണീ ബാക്കി പത്രവും
മകളെ നീയിതു ഊതി തെളിച്ചു
മണിവിളക്കാക്കീടേണമെന്നുചൊല്ലി
പകലിന് ശിരോ വസ്ത്രമീ പ്രകൃതി -
അണിയുന്ന നേരത്തെന്
സ്വപ്ന രഥ്യ തന് പടികളിറങ്ങി
ആകുല മാനസനായച്ഛന്
BACK
sreedevi nair's poems-uthama narayanan
Mrs,Sreedevi Nair, uses so wide a canvass for her poems, hence trying
to write a few pages about our perception of her poems is so difficult
a task to try.So I confine myself to writing about a few of her poems
as a basis and I feel it is like the first rung of the ladder of
understanding the entire gamut of her sweep over almost all activities
of inanimate and animate world in her writing.
Words speak different language in her writings and able to bring the
ambiance of pronounced silence. Again her words bring a new mirror to
our face , showing the self awareness and analysis of human existence.
She adds more meanings and to the situations and places which normally
appear to be meaningless to us; like in her 'Qarrelsome Kitchen
Vessels' in kitchen we see only vessels depending on the utility ,
whereas when she sees , vessels talking about film,cooking, music and
even dressing. Silence of the kitchen vessels is an
affair of heart- breaking to her. She is able to have a
communion with the sorrow of the vessels and says
keeping their face shining, By draining their own tears'.
An ordinary Sculpture comes to life , gains more life than humans, and
able to show the human frailties, in the poem 'Sculpture" , she in her
own way castigates the sculptor for his possessiveness over the statue
and makes the fact visible that possessiveness is a destructive
process where both possessor and the possessed are lost in this
process.Again in the poem we are able to see the power of sex involved
in any creation though the 'created one ' does not know this.In a
general sweep of her brush , how she paints the presence of soul in
both animate and inanimate objects leading us to believe
the common soul of which we are parts.
Sea for Sale is another poem bringing out the woman's mind on to the
paper.What people normally think is contradicted by the poet by her
saying , the woman in house is partial and the whole woman can not be
contained in the house; she is uncontainable and incomprehensible like
the sea since sea contains all wealth and one's lifetime , one can not
comprehend the incomprehensible phenomenon called
woman.
when we open a folder in our personal computer we may see a picture
which we stored earlier, but the poet sees a bird comes through her
window to the computer and sees a replica of the bird , that had been
captured when the bird the previous day came and pecked the food
grains and flew away laughing loudly!
and poet writes , she does not know the reason why the bird
laughed in that she effortlessly stresses the point that
every moment is fresh taking birth and no point in being stuck with
the past thereby demarcating the time as past , present and
future and we can imagine the scenario behind the lines.
Here is a poet whose lines you can enjoy and imagine by reading the
meanings both said and unsaid between the lines.
Ultimately poetry is one medium through which the inexpressible may be
expressed to certain extent with the imagination of the poet .If all
can be expressed in any medium , simply impossible by
humans , that is why we see development everywhere every
moment and we feel something still eluding us, if that is
perceivable , that is God.
And poetry helps in that process of understanding the ultimate truth..
Enjoy reading the poems of Sreedevi Nair
BACK
വഴക്കാളികളായ അടുക്കളപ്പാത്രങ്ങള്.-ശ്രീദേവി നായര്
വഴക്കാളികളായ അടുക്കളപ്പാത്രങ്ങള്.
വഴക്കാളികളായ അടുക്കളപ്പാത്രങ്ങള്.എന്റെ അടുക്കളയിലെ പാത്രങ്ങള് പലതും സംസാരിക്കാറുണ്ട്.
സിനിമയെക്കുറിച്ച്,പാചകത്തെക്കുറിച്ച്,സംഗീതത്തെക്കുറിച്ച്
വസ്ത്രധാരണത്തെക്കുറിച്ച്.
ചിലകാര്യങ്ങളില് അവര് കടുത്ത പക്ഷപാതികളാണ്.
ചിലപ്പോള് അവര് ഭിന്നതയുടെ പേരില് കലഹിക്കും.
താഴെവീണ് ആത്മഹത്യ ചെയ്യും.
എപ്പോഴും പരാതിപറയുന്ന വൃദ്ധരായവരുടെ
മനസ്സാണ് എന്റെ പാത്രങ്ങളുടെ കൈമുതല്.
എങ്ങനെ അടുക്കിവച്ച് മാന്യതകാട്ടിയാലും
അവര് പിണങ്ങും.
പിണക്കം തമ്മിലടിയിലും,പൊട്ടിച്ചിതറലിലുമാവും
അവസാനിയ്ക്കുക!
ഞാന് ഉറങ്ങാന് കിടന്നാലും അവര് ഉറങ്ങാറില്ല!
രാത്രിഒരുമണിയ്ക്കും രണ്ടുമണിയ്ക്കും അവര്
പോരടിയ്ക്കാറുണ്ട്!
മദ്ധ്യസ്ഥതയ്ക്കെത്തുന്ന പൂച്ചയെ അവര്
വിരട്ടിയോടിയ്ക്കയാണ് പതിവ്.
രാത്രിയില് ഒരുപോളക്കണ്ണടയ്ക്കാതെ
ഈപാത്രങ്ങള് എന്താണു ചെയ്യുന്നത്?
ഞാന് വരുന്നുണ്ടെന്നറിഞ്ഞാല് ,കളിയാക്കി
ക്കൊണ്ടുള്ള മൌനം പാലിക്കല്,വരിതെറ്റാതെ നോക്കല്
ഇവയുടെ സ്ഥിരം ഏര്പ്പാടാണ്.
വെള്ളത്തിനായി ദാഹിക്കുമെങ്കിലും കുടിക്കില്ല.
കുളിക്കാനിഷ്ടമില്ല.
കണ്ണീരുകുടിച്ചുവറ്റിച്ചമുഖം മാത്രം മിനുക്കി
എന്നെനോക്കിച്ചിരിക്കും;
എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാന് മാത്രം.
ഞാന് പുറത്തുപോയാല്,അവ അനങ്ങില്ല.
വരുന്നതുവരെ ഒരേയിരുപ്പാണ്.
നിശബ്ദത പാലിക്കുക എന്നത് എത്രയോ ഹൃദയഭേദകമാണെന്ന്
മനസ്സിലാക്കിയത്,
എന്റെ പാത്രങ്ങളെ കണ്ടാണ്.
BACK
BACK
Subscribe to:
Posts (Atom)